მარტო ხარ და ყველაფერი მიყვება სხივებს
ნაცრისფერი და ლურჯი ქვები ჯიბეებში
ნეტა მენახე იქამდე, სანამ გაყევი წყლის გზებს.
იყავი მხლოდ ოცდაორის.
შენში იყო ყველაფერი და მეტი.
ყოველ შემთხვევაში, ჩემთვის.
შენ ხედავ ფიქრებს
შენში არის დამატებითი ხაზი
გადატეხილი ხიდი
ფერის ყველაზე უცნაური შეგრძნება
შუაში გახლეჩილი ჩუმი აფეთქება.
და შენკენ მომავალი ჭყაპუნა კვალი.
ვეღარ იფხიზლე
თვალები დახუჭე ნელა
ღრმად ჩაყვინთე
და სხვა სამყაროსკენ მიმართე მზერა.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.