თითქოს ვზივარ რაღაც ქოხში
გარეთ არის გრიგალი.
____
მგონი ზედმეტად ბევრ რაღაცას ვითხოვ.
ჯადოსნურ ხალხს, ცხოვრებას და განცდებს. საიდან? ეგეთი რაღაცები არ არსებობს... თუ არსებობს, ისიც ხანდახან, ზოგს აქვს რაღაც ჯადოსნური თვისებები, მაგრამ ბევრი არაჯადოსნური მხარეც აქვს. ერთ ადამიანში ასი ტიპაჟი ცხოვრობს და ყველა ვერ შეიგყვარდება
____
ლაზარე იყო ჩემი ძმა.
მის გარდა მე ძმა არ მყავდა.
მაგრამ ერთ დღესაც ლაზარე
ადგა და წამებში მოკვდა.
____
შენ წერდი ლექსებს
შენ წერდი ტექსტებს
მაგრამ არ მანახე ისინი
და მერე დაწვი.
_____
fuck machines
_____
დამპალი შენობა
დამპალი კედლებით
ყვავილის ქოთნებში ვხტებოდით
რომ სხვა განზომილებაში გადავსულიყავით
____
I think I'm sad
He's gone now, lost
I think I've made
a huge mistake
I think I can't go on like this
I think I'll just
sit and
forget
I exist
Sunday, June 7, 2015
Saturday, February 28, 2015
12:12. not the best post on this blog
თუ გგონიათ რომ ჩემს თავს აღვიქვამ, ძალიან ცდებით. რამდენჯერ ჩამივლია სარკესთან და ვერ მიცვნია ჩემი სიფათი.
ასევე, აზრზე ვერ მოვდივარ, როგორი ვარ შინაგანად.
ბაზარი არაა, ობიექტური რეალობა არ არსებობს და ყველასთვის სხვადასხვანაირი ვარ, მაგრამ მაინც, მაინტერესებს და რა ვქნა...
საერთოდ, ის ფაქტი, რომ მხოლოდ ჩემი თვალებით ვხედავ და ჩემს აზრებს ვკითხულობ და ჩემს სხეულს ვაკონტროლებ და მხოლოდ ჩემს მოგონებებში შემიძლია შეღწევა, ისე მაგიჟებს და მაოცებს, რომ ხანდახან ხელებიც დამიკბენია სიმწრისგან. რას ნიშნავს ეს ყველაფერი?.. არ ვიცი, ღმერთმა იცის, არ ვიცი.
იმდენი შრეა ჩვენს ცხოვრებაში... ფიქრის, განწყობის, მოქმედებების, მატერიალური და აბსტრაქტული რაღაცები ერთმანეთშია გადახლართული და ვერ გაგვირკვევია რომელ პლანზე ვიარსებოთ. ალბათ ყველაზე უნდა ვიყოთ გადანაწილებულები და პოზიტიური მდგომარეობა უნდა შევინარჩუნოთ, თორემ დავიღუპებით. ციდან ელვას გვესვრიან.
ყველაფერი ჩვენს ხელთაა, რატომ არ შეიძლება, რომ სამყარო უფრო საინტერესო იყოს?.. თუ თქვენ ერთობით და ერთი მე მაქვს ეს პრობლემა? არ ვიცი... ხომ შეიძლება, უფრო ჯადოსნური აურა იყოს? უფრო დიდი ინტერესი ჰქონდეს ხალხს ხელოვნების მიმართ და აღარ იციკლებოდნენ მომავალზე და საზოგადოების მიერ დაწესებულ იდიოტურ კანონებზე.
მოსიარულე მკვდრები ვართ.
ასევე, აზრზე ვერ მოვდივარ, როგორი ვარ შინაგანად.
ბაზარი არაა, ობიექტური რეალობა არ არსებობს და ყველასთვის სხვადასხვანაირი ვარ, მაგრამ მაინც, მაინტერესებს და რა ვქნა...
საერთოდ, ის ფაქტი, რომ მხოლოდ ჩემი თვალებით ვხედავ და ჩემს აზრებს ვკითხულობ და ჩემს სხეულს ვაკონტროლებ და მხოლოდ ჩემს მოგონებებში შემიძლია შეღწევა, ისე მაგიჟებს და მაოცებს, რომ ხანდახან ხელებიც დამიკბენია სიმწრისგან. რას ნიშნავს ეს ყველაფერი?.. არ ვიცი, ღმერთმა იცის, არ ვიცი.
იმდენი შრეა ჩვენს ცხოვრებაში... ფიქრის, განწყობის, მოქმედებების, მატერიალური და აბსტრაქტული რაღაცები ერთმანეთშია გადახლართული და ვერ გაგვირკვევია რომელ პლანზე ვიარსებოთ. ალბათ ყველაზე უნდა ვიყოთ გადანაწილებულები და პოზიტიური მდგომარეობა უნდა შევინარჩუნოთ, თორემ დავიღუპებით. ციდან ელვას გვესვრიან.
ყველაფერი ჩვენს ხელთაა, რატომ არ შეიძლება, რომ სამყარო უფრო საინტერესო იყოს?.. თუ თქვენ ერთობით და ერთი მე მაქვს ეს პრობლემა? არ ვიცი... ხომ შეიძლება, უფრო ჯადოსნური აურა იყოს? უფრო დიდი ინტერესი ჰქონდეს ხალხს ხელოვნების მიმართ და აღარ იციკლებოდნენ მომავალზე და საზოგადოების მიერ დაწესებულ იდიოტურ კანონებზე.
მოსიარულე მკვდრები ვართ.
Tuesday, January 27, 2015
you know..
მე ვარ განადგურებული ინდივიდი.
ვეძებ შორეულ სივრცეებს.
______________________________
ნელ-ნელა ვწვდები ცხოვრების არსს
ვცდილობ, გადავუხვიო გზას.
______________________________
ყველა საკუთარ ტვინს ჭამს
უფლებას ვაძლევ თავს
გამოვავლინო
რაც დიდი ხანია
შიგნიდან
მკაწრავს
______________________________
fyeah
ვეძებ შორეულ სივრცეებს.
______________________________
ნელ-ნელა ვწვდები ცხოვრების არსს
ვცდილობ, გადავუხვიო გზას.
______________________________
ყველა საკუთარ ტვინს ჭამს
უფლებას ვაძლევ თავს
გამოვავლინო
რაც დიდი ხანია
შიგნიდან
მკაწრავს
______________________________
fyeah
Subscribe to:
Posts (Atom)